سلام آقا، کلاغ سیات اومده
دنبال دونه نگات اومده
بی بال و پر تر شده از سال پیش
می خواست کبوتر بشه از سال پیش
حالش بده، گناه شده قاتلش
دلش سیاتر شده از ظاهرش
اومده سر به زیر و خیس نگاش
آقا میشه دست بکشی رو پراش
اگرچه بدجور از نفس افتاده
کفترات و دیده، هوس افتاده
پیش خودش گفته، یه روزی من هم
کفتر میشم به لطف آقا کم کم
سفید میشه پرام و پر می گیرم
لحظه آخر تو حرم می میرم
پر می گیرم تو آسمون دوباره
آقا نگو اینا همش خیاله
نگو که اینجا جای ما بدا نیست
جایی برای غیر کفترا نیست
نگو که آدم بشو نیستم آقا
نگو برو، نگو نایستم آقا
من اگه غیر تو کسی رو داشتم
می رفتم و سر کف پاش می ذاشتم
امّا قسم به حرمت آهوها
غیرشما کسی ندارم آقا
غریب تر از غریبه های شهرم
با خودم و با همه قهر قهرم
من اومدم تا با تو آشتی کنم
خودم رو پاک از این پلشتی کنم
من اومدم تا که بشم شبیهت
فدای روضه " یابن شبیبت"
امام رضا من و قابل میدونی
اسم منم تو زائرات می خونی
آقا اگه میشه دلم رو پاک کن
بعدش یه گوشه حریمت خاک کن
امام رضا سرت رو درد آوردم
ببخش آقا شما رو باز آزردم
دلم رو می سپرم امانت داری
آقا با این حقیر کاری نداری
دارم میرم آقا فقط یه حرفی
تو این هوای سرد و روز برفی
آقا به حق مادرت ، جوادت
لحظه آخر نبرم ز یادت
"الاحقر"
آیت الله جوادی آملی درباره مقام رضوان امام رئوف :
" هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی‌شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛ هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا (سلام الله علیه)؛ و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا! او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقّب شده است! بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند، ملقّب به رضا شد.
اهداف جزئی هم مشمول این اصل کلّی است. اگر کسی در کارهای جزئی موفق شد و راضی شد؛ چه بداند، چه نداند به برکت امام رضا(ع) است. اگر فرزندی کوشید، رضای پدر و مادر را فراهم کرد؛ چه بداند و چه نداند، به وساطت مقام امام رضا(ع) است. و اگر عالم حوزوی یا اندیشور دانشگاهی به مقام علم و دانش بار یافت و بر کُرسی استادی تکیه زد و راضی شد؛ چه بداند، چه نداند به وساطت مقام ایشان است."
رفیق رفتی پابوسی برای ما بی لیاقت هاهم دعا کن
التماس دعای فراوان
دلم با دلت تا ابد آسمونی