شما هر آینه زیباترید از خورشید
به یک مشاهده دل می برید از خورشید
شما که ماه شب بی ستارگی منید
همیشه یک سر و گردن سرید از خورشید
سپیده دم که به دیدار صبح میآیید
چه آبروی بدی می برید از خورشید
شما در آمده بودید و در تحیر محض
دلم ردیف غزل میخرید از خورشید
ولی چگونه غزل شرمگینتان نشود
که رنگ و روی طلایی پرید از خورشید
اگر بهانه چشم شما نبود اصلاً
کسی ترانه نمیآفرید از خورشید
تمام آینه های جهان گواه منند
شما هر آینه زیباترید از خورشید
"سید مهدی نقبایی"
خوش باش که آن آینه ی دق مرده است
آن عاشق سینه چاکِ سابق مرده است
حالا برو عاقلانه ، عمر از سر گیر
کآن یار بدون درک و منطق مرده است
ع.شیرخانی (ابر)
پلک بر هم می گذاری ، من گمانم " آری" است
پلک ها را می گشایی ، کار این دل زاری است
آنچه چشمت کرد با من ، صخره با دریا نکرد
آخر این کی راه و رسم عشق و عاشق داری است
.
.
.
ع.شیرخانی (ابر)
دیشب به حریم عشق ، منزل کردم
با اشک فراق ، خاک خود گِل کردم
فریاد زدم ز سینه بعد از توبه
تا صبح به گریه ، عجّل عجّل کردم
ع.شیرخانی (ابر)
یک عمر ز عمق جان و دل خواستمش
بر قلّه ی قلب خویش، افراشتمش
القصّه ، هر آنچه داشتم با خود برد
جز عشق که با زجر نگه داشتمش
ع.شیرخانی (ابر)