پیغام اشتباهی !

در خواب دیدم گشته پرهایم طلایی

آمد پیامک صبحدم : مشهد می آیی ؟

گفتم : کجا ؟ مشهد ؟ چه می گویی برادر ؟!

من ؟ مطمئنی باز پیغام اشتباهی ... ؟

من سال های سال آن سمتی نرفتم

مشهد کجا و من کجا ، مرد حسابی !

آنجا فقط جای کبوترهای پاک است

من یک کلاغم ، پای تا سر روسیاهی

         ------------------

 آمد پیامک : " دعوتی ، بی اختیاری"

تو زائری حالا بیایی یا نیایی

 یادت می آید صحن سید ، جمعه پیش

با حسرتی کردی به کفترها نگاهی

آهسته زیر لب کشیدی آه گفتی

آیا برای این کلاغم مانده راهی ؟

آن شب ، میان خواب دیدم مشهدم من

دیدم تو هم ایوان صحن انقلابی

حال و هوایی داشتی ، ناگفتنی بود

دستی به سوی گنبد و دستی کتابی

آنشب یقین کردم که اسمت مهر خورده

آنشب یقین کردم تو هم با ما می آیی "

                                                            "الاحقر"

دل منم امشب هوس سوهان قم کرده ...

در راه برادر بگذشت از سر جانش

آن زهره یِ زهرا که رضا شد نگرانش

از شهد عنایات وی است این که شب و روز

هر گوشه قم حاج حسین و پسرانش ...

                                                                                        "ع.شیرخانی (ابر)"