دل نوشته های مدینه

                                                                   

* سلام ، سلام بر قبر خاک گرفته رسول الله (ص) ،

* سلام بر بغض های فروخورده بقیع ، سلام بر چشم های خیس زائران قبر بی نشان ، سلام بر کوچه هایی

  که دیگر نیستند ...

* اگر خدای متعال عمری دهد ، گاه به گاهی گوشه ایی از دل نوشته های سفر عشق را تقدیم می کنم ، به

  امید آنکه این سفر نصیب همه جستجوگران حقیقت گردد ...

                                                          قسمت اول 

  * روز اول مدینه بود ، رفتم بقیع ، دیدم درها بسته است حتی پشت نرده ها هم نمی شود رفت ...

    گفتم درها را بستید ، طواف دور قبرستان را که نمی توانید از ما بگیرید ، نیت کردم  گرد حرم های خاکی

      یک دور طواف کردم ...

 * پیرمرد سنی به دیگری اعتراض کرد که چرا داخل حرم رسول الله کفش پای شماست ، پیش خودم گفتم :

    سنگ حرم پیامبر (ص) زیر پا قرار بگیرد ایراد دارد اما اگر حرف رسول الله ...

  * توی بقیع که رسیدم ، مات و مبهوت بودم محو این همه مظلومیت ، یه دفعه یه مسلمون خارجی اومد به

      زبون عربی از روحانی کاروان پرسید " قبر فاطمه (س) کجاست ؟"  دیگه بغض امونم نداد ...

 * دو رکعت نماز چند قدمی بیت الحزان خراب ،دور از نگاه شرطه ها ...

     گر چه خیلی سریع ، اما خیلی حال داد ...

  *یه کار قشنگی که تو مسجد پیامبر ( ص) معمولا بعد از نماز ها انجام می شد ، حلقه های حفظ و قرائت

    قرآن بود که پر بود از نوجوون ...

  * شب جمعه ،شب ولادت حضرت علی اکبر(ع)، خوابیدن روی سنگفرش حرم رسول الله بعد از دعای کمیل

    صفای دیگه ای داشت ، تو خیالمم نمی گنجید ،آخرین تصویر قبل از خواب تو چشمام گنبد سبز رسول

     خوبی ها باشه ...