شما هر آینه زیباترید از خورشید
به یک مشاهده دل می برید از خورشید
شما که ماه شب بی ستارگی منید
همیشه یک سر و گردن سرید از خورشید
سپیده دم که به دیدار صبح میآیید
چه آبروی بدی می برید از خورشید
شما در آمده بودید و در تحیر محض
دلم ردیف غزل میخرید از خورشید
ولی چگونه غزل شرمگینتان نشود
که رنگ و روی طلایی پرید از خورشید
اگر بهانه چشم شما نبود اصلاً
کسی ترانه نمیآفرید از خورشید
تمام آینه های جهان گواه منند
شما هر آینه زیباترید از خورشید
"سید مهدی نقبایی"