بی نیاز از صبح عیدم چونکه عید من تویی
ای بهار بی خزان عید سعید من تویی
عیدها افتد نگاهم در نگاهت بیشتر
این زعیدم بس که دید و بازدید من تویی
چون دلم راضی نشو بیرون روم از محفلت
آخر ای آرام جان و دل امید من تویی
گر به پیش می پرستان میزنم دم از نوید
ای لب جان پرور جانان نوید من تویی
بسکه دارد شوق با وصف و ثنایت گوش ولب
روز و شب ای ماه در گفت و شنید من تویی
بهر زاهد نیست نیکوتر نویدی از بهشت
ای بهشت عاشقان بهتر نوید من تویی
با تمام رو سیاهی باز از راه کرم
دوش گفت از عاشقان رو سپید من تویی
سید ذبیح الله قاسمی (رهام)
__________________________________________
عزیزی گفت : تمام شد ...
گفتم : نکند دوباره شروع شود ...
