یاد اون شعرتون افتادم که می گفتید: من لال ترین لال ترین لاله زمینم...
ما که از جرگه ی وبلاگ داران محزون رستیم اما یاد باد آن روزگاران یاد باد! ................................................................ مبین خموشم و صد مهر بر لبم دارم ...
گاهی شعرهایت را که میخوانم احساس میکنم فیلمی از زندگی مرا دیده ای و این ابیات را برای آن سکانسش سروده ای.... آن وقت است که نمیدانم چه میشود که میبینم کیبورد خیس شده...
.................................................................... این روزها بغض های مشترک غوغا می کند اما ...
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
ما که از جرگه ی وبلاگ داران محزون رستیم اما یاد باد آن روزگاران یاد باد!
................................................................
مبین خموشم و صد مهر بر لبم دارم ...