متن خطبه جانسوز امیرمؤمنان در فراق فاطمه (س)
Normal0falsefalsefalseMicrosoftInternetExplorer4 «سلام بر تو ای رسول خدا صلی الله علیه و آله، سلامی از طرف من و دخترت که هم اکنون در جوارت فرود آمده و شتابان به شما رسیده است. ای پیامبر خدا، صبر و بردباری من با از دست دادن فاطمه سلام الله علیها کم شده، و توان خویشتنداری ندارم اما برای من که سختی جدایی تو را دیده و سنگینی مصیبت تو را کشیده‌ام، صبر کردن ممکن است. این من بودم که با دست خود، تو را در میان قبر نهادم و هنگام رحلت، جان گرامی‌ات میان سینه و گردنم پرواز کرد «پس همه ما از آنِ خدائیم و به سوی او بازمی‌گردیم» پس امانتی که به من سپرده بودی برگردانده شد و به صاحبش رسید، از این پس اندوه من همیشگی و شب‌هایم شب زنده‌داری است تا آن روز که خدا خانه زندگی تو را برای من برگزیند.به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امت تو چگونه در ستمکاری بر او اجتماع کردند، از فاطمه بپرس و احوال اندوهناک ما را از او خبرگیر که هنوز روزگاری سپری نشده و یاد تو فراموش نگشته است.سلام من به هر دوی شما، سلام وداع کننده‌ای که از روی خشنودی یا خسته دلی سلام نمی‌کند. اگر از خدمت تو بازمی گردم از روی خستگی نیست و اگر در کنار قبرت می‌نشینم از بدگمانی بدانچه خدا صابران را وعده داده، نمی‌باشد.» (1)