قریب و غریبه
دیدی که خون ناحق پروانه ، شمع را ...
بایگانی
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- مرداد ۱۳۹۹ (۱)
- تیر ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۸ (۲)
- آبان ۱۳۹۸ (۳)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۴)
- مرداد ۱۳۹۸ (۲)
- تیر ۱۳۹۸ (۲)
- خرداد ۱۳۹۸ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- اسفند ۱۳۹۷ (۳)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۷ (۵)
- آذر ۱۳۹۷ (۳)
- آبان ۱۳۹۷ (۷)
- مهر ۱۳۹۷ (۵)
- شهریور ۱۳۹۷ (۴)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۲)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۱)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- مهر ۱۳۹۶ (۵)
- شهریور ۱۳۹۶ (۵)
- مرداد ۱۳۹۶ (۲)
- تیر ۱۳۹۶ (۴)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۴)
- فروردين ۱۳۹۶ (۳)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۵ (۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۵ (۷)
- مهر ۱۳۹۵ (۴)
- شهریور ۱۳۹۵ (۲)
- مرداد ۱۳۹۵ (۳)
- تیر ۱۳۹۵ (۶)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۵)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳)
- اسفند ۱۳۹۴ (۴)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۲)
- مهر ۱۳۹۴ (۴)
- شهریور ۱۳۹۴ (۵)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱)
- تیر ۱۳۹۴ (۶)
- خرداد ۱۳۹۴ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۲)
- فروردين ۱۳۹۴ (۷)
- اسفند ۱۳۹۳ (۷)
- بهمن ۱۳۹۳ (۴)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۱)
- آبان ۱۳۹۳ (۱)
- مهر ۱۳۹۳ (۲)
- شهریور ۱۳۹۳ (۳)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۲)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱)
- اسفند ۱۳۹۲ (۲)
- بهمن ۱۳۹۲ (۳)
- دی ۱۳۹۲ (۲)
- آذر ۱۳۹۲ (۵)
- آبان ۱۳۹۲ (۴)
- مهر ۱۳۹۲ (۲)
- مرداد ۱۳۹۲ (۳)
- تیر ۱۳۹۲ (۱۴)
- خرداد ۱۳۹۲ (۱۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۸)
- فروردين ۱۳۹۲ (۲)
- اسفند ۱۳۹۱ (۴)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱۳)
- دی ۱۳۹۱ (۵)
- آذر ۱۳۹۱ (۶)
- آبان ۱۳۹۱ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۱ (۱۷)
- شهریور ۱۳۹۱ (۹)
- مرداد ۱۳۹۱ (۸)
- تیر ۱۳۹۱ (۸)
- خرداد ۱۳۹۱ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۱ (۶)
- اسفند ۱۳۹۰ (۱۲)
- بهمن ۱۳۹۰ (۹)
- دی ۱۳۹۰ (۶)
- آذر ۱۳۹۰ (۸)
- آبان ۱۳۹۰ (۶)
- مهر ۱۳۹۰ (۴)
- شهریور ۱۳۹۰ (۵)
- مرداد ۱۳۹۰ (۷)
- تیر ۱۳۹۰ (۶)
- خرداد ۱۳۹۰ (۱۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۰ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۰ (۱۰)
- اسفند ۱۳۸۹ (۱۰)
- بهمن ۱۳۸۹ (۵)
- دی ۱۳۸۹ (۷)
- آبان ۱۳۸۹ (۶)
- مهر ۱۳۸۹ (۳)
- شهریور ۱۳۸۹ (۵)
- مرداد ۱۳۸۹ (۴)
- تیر ۱۳۸۹ (۴)
- خرداد ۱۳۸۹ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۸۹ (۶)
از غصّه دل ، گرچه لبالب هستیم
از سوز فراق ، گرچه در تب هستیم
ای ننگ به ما اگر به غم رو بدهیم
شاگرد کم حضرت زینب س هستیم
"الاحقر"
برف آب شد و روح تنم را پس داد
نایابْ عقیق یمنم را پس داد
صد شکر که باغبان ندید این صحنه
آلاله زخمی بدنم را ...
"الاحقر"
و چشم از همسر و فرزند می بست
و زخم عشق ، با لبخند می بست
کجا خنجر ؟ کجا از پشت ؟ اینسان !
"رفیق جبهه ای" سربند می بست
"الاحقر"
این نبش قبر عقده ی دیرینه ی شماست
این ها گواه جنگ علیه خود خداست
این ها گواه جنگ علیه خود خداست
وهاّبیان پست، چرا بس نمی کنید؟
اندازه ی خصومت یک قوم تا کجاست؟
اندازه ی خصومت یک قوم تا کجاست؟
گیرم که نبش قبر کنیدش چه فایده
اینک مزار ابن عدی در قلوب ماست
اینک مزار ابن عدی در قلوب ماست
"یک عده آمدند پی نبش قبر"، آه
این حرفها چقدر برای من آشناست
این حرفها چقدر برای من آشناست
تاریخ چند صفحه ورق خورد تا رسید
آنجا که دور قبر غریبی سر و صداست
آنجا که دور قبر غریبی سر و صداست
تا نبش قبر فاطمه راهی نداشتند
دیدند ذوالفقار به دستان مرتضاست
دیدند ذوالفقار به دستان مرتضاست
ذهنم دوباره رفت به جایی شبیه این
حرف مدینه نیست دگر، حرف کربلاست
حرف مدینه نیست دگر، حرف کربلاست
ده نیزه دار دور و برِ قبر کوچکی
حلقه زدند... لشگر دشمن چه بی حیاست
حلقه زدند... لشگر دشمن چه بی حیاست
حالا رباب مانده و یک شیرخواره که
مثل سرِ حسین، سرش روی نیزه هاست
مثل سرِ حسین، سرش روی نیزه هاست
پنهان ز رخش، رخم ز باران ها تر
هل دادم و می گفت : الهی که پسر ...
یک لحظه به یاد کودکی گفتم : آه
این روروک من است ، حالا مادر ...
"الاحقر"
ز سنگ در غذا دندان چون ماه
شکست و گریه کردم گاه و بیگاه
گمان کردی که دردش طاقتم ... ؟ نه
ز کم سویی چشم مادرم، آه
"الاحقر"